Verzoening
Ik hou van je.
Het spijt me.
Vergeef me alsjeblieft.
Dank je.
Ho’oponopono verwoordt met deze vier simpele zinnetjes
een heel omvangrijk en vaak complex proces van acceptatie, overgave, vergeving, omarming en verzoening.
Juist de eenvoud van deze zinnen werkt intens en krachtig.
Ze kunnen als mantra’s in een meditatie uitgesproken worden.
Onlangs keek ik de film: “The railway man” gebaseerd op een waargebeurd verhaal. De Britse legerofficier Lomax wordt gevangen genomen tijdens de Tweede Wereldoorlog door de Japanners. Als krijgsgevangene moet hij werken aan de beruchte Birma-spoorlijn en overleeft hij slechts ternauwernood de vreselijke ontberingen en martelingen. Decennia later ontdekt Lomax, die inmiddels getrouwd is met Patti, dat de Japanse vertaler die verantwoordelijk was voor zijn vreselijke behandeling nog steeds in leven is.
Hierop besluit hij op zoek te gaan naar de man die nog steeds in zijn nachtmerries voorkomt om hem te confronteren.
Een intens proces van verzoening voltrekt zich. In plaats van kwaad met kwaad te vergelden, heeft Lomax de moed en de kracht om tijdens de confrontatie terug te keren naar de eenheid en zich met zijn beul en zijn verleden te verzoenen.
Hij is een lichtend voorbeeld voor wat de wereld nodig heeft.
Niet nog meer haat, machtswellust en verstrikking in de dualiteit, maar een terugkeer naar de liefde en de eenheid, keer op keer, hoe onvoorstelbaar ook.
Jacqueline de Weerd
Leave a Reply