Structurele afwijzing leidt tot een obsessie.
Als je langdurig en consequent als kind bent afgewezen,
en je bent toen voor je gevoel niet gehoord, gezien of erkend,
en je bent emotioneel verwaarloosd, buitengesloten of genegeerd,
dan ontwikkel je een overlevingssysteem om de pijn te verdoven
of om het tegendeel te bewijzen.
Je bent onbewust gaan geloven dat je er niet toe doet,
dat je waardeloos, dom, onhandig, ongeliefd of lelijk bent,

Jij bent van belang!
Jij doet er toe!
Je maakt het verschil!
Je bent geliefd!
Jij hoort er bij!
Jij hebt recht op geluk!
Je bent vrede, vreugde en vrijheid!

Deze bewijsdrang om het tegendeel aan het licht te brengen,
neemt vaak de vorm van een obsessie aan.
Iemand wordt een rasperfectionist en heeft een keiharde innerlijke criticus.
Iemand slooft zich zonder grenzen uit voor een goede zaak, maar vergeet zichzelf.
Iemand wordt een expert in familietherapie, maar respecteert eigen grenzen niet.

Dit zijn de wrange vruchten van de wonden.
Dit is een gevolg van intense pijn, leren dealen daarmee
en het ombuigen tot iets positiefs.
In de documentaire van Tony Robbins “I’m not your guru”
wordt dit heel mooi verfilmd en in beeld gebracht.
Aanrader om te kijken. Op Netflix.

Jacqueline de Weerd
www.zoekenderwijs.nl/inschrijven-ezine