Inwijdingsweg

De oude mens
is verdwenen in de tijd
zonder te sterven.
Gedreven, fanatiek
overtuigen, overreden,
vergelijken, maten meten
en absoluut zeker weten
is vervangen op de drempel
naar nieuw leven.

Gekwetst, gewond,
beschaamd, vertwijfeld, leeg en stil,
door het geheim bevangen,
richt de nieuwe mens zich op
en zet onzekere schreden.
Onbeholpen, aarzelend,
zoekend, weerloos,
gepassioneerd verwonderd.

Langzaam groeit de kracht,
rijpt de moed
en vertrouwt de nieuwe mens zich toe
aan het onbekende.
Tastend richt hij
zijn blik in ziende ogen van de ander,
grenzeloos teder en begripvol,
de eeuwigheid peilend.

Hij herinnert zijn bestemming.
En schetst nu vol overgave zijn levenslijn
vanuit het verleden
en mysterieuze middelpunt
van de aarde,
dwars door het menselijk hart
het universum in.
Zo is hij mede-schepper van de toekomst.

© Jacqueline de Weerd