Het is dan zoals een puzzel die al een heel eind gelegd is en op tafel ligt. We hebben nog één stukje en het past er niet helemaal goed in. We hebben al alles geprobeerd om het figuurlijke puzzelstukje met denken en manipuleren passend te krijgen, maar het lukt niet.
Vaak vragen we dán pas om hulp, omdat we wanhopig zijn geworden en raadplegen we onze ziel, we vragen een hogere Macht, God, Jezus, Maria of de Heilige Geest om even te regelen wat we zelf bedacht hadden. We vragen heel specifiek of dat stukje er even ingeduwd kan worden.

Maar dat werkt natuurlijk niet. Wat er waarschijnlijk gaat gebeuren is dat de hele puzzel van tafel geveegd wordt en dat we een veel groter geheel krijgen te zien. Kijk eens wat er achter en onder die zelfgemaakt puzzel van jou ligt?! Dat is veel grootser en complexer dan jij je ooit kon voorstellen.
Geef ruimte aan de kracht die je om hulp vraagt en laat je eigen egoplannen los van hoe iets opgelost moet worden of hoe iets er uit moet zien.
Doe een stap terug, maak ruim baan voor de kracht van de liefde, de eeuwige ontvouwing en zie hoe iets ontstaat dat niet alleen jouw belang en geluk dient, maar het zielsbelang van iedereen die er bij betrokken is. Ga aan de kant, je staat jeZelf (met hoofdletter) in de weg!

Spreek het maar hardop uit: “Hier ben ik. Neem mij, ik ben Jouw dienaar, dienares. Zet me in tot eer van de liefde, het licht en het eeuwige leven. Doe aan mij en laat mij dienstbaar zijn aan het grote geheel.”

Jacqueline de Weerd