Toen ik eens aan een oude, wijze dame met veel levenservaring vroeg of zij de essentie van haar leven zou kunnen samenvatten in een paar woorden, antwoordde zij met:
‘Ja, vertrouwen en loslaten’.

Steeds met alles wat ze in haar leven had meegemaakt
aan crisis, conflicten, problemen, ziekte, tekorten en ongeluk;
ze kwam telkens weer uit op: vertrouwen en loslaten.

Dat klinkt zo makkelijk en eenvoudig.
En dat is het in wezen ook.
Maar hoe doe je dat? Kun je dat oefenen?

Wij zijn vaak zo aan het streven.
We willen ergens zijn of komen waar we nu (nog) niet zijn.
We willen iets hebben wat we nu (nog) niet hebben.
We willen dingen doen die we nu (nog) niet doen.
Of we denken steeds terug aan wat voorbij is,
wat we beter anders hadden kunnen aanpakken,
wat we hadden moeten zeggen.
Kortom: we leven dan in ons verleden of in de toekomst.
We hebben nauwelijks verbinding met dat wat er NU is.

Terwijl het NU het enige moment is wat er is.
Het enige moment om te leven in vervulling.
Zo lang we aan het streven zijn,
zolang we het anders willen dan het nu is,
kunnen we die vervulling niet ervaren.

Hoe kun je dat dan wél ervaren?
Vervuld, zinvol en gelukkig leven, in vrede, vreugde, vrijheid?
Vertrouwen en loslaten.

Wat betekent dat?
Dat je contact hebt met het hier en nu.
Dat je bewust bent van je lichaam, je gedachten, je gevoelens, je innerlijke bewegingen. En dat je kunt ontspannen in wat er nu is, hoe het er ook uit ziet. Wonderlijk genoeg ontstaat middenin die ontspanning, het beste voor jouw levenspad, jouw missie.
In die ontspanning krijg je de beste ideeen,
in dat vertrouwen ontvouwt het leven zich voor je
op wonderlijke wijze. Je bent open en ontvankelijk voor richtingwijzers, voor hints van het universum.
Je begrijpt ineens dat dat liedje op de radio met die tekst, een antwoord is op jouw vraag. Je ziet in dat die opmerking van je dochter een richtingwijzer is, zonder dat zij zich daar van bewust is. Je hebt ineens een helder beeld van waar je naar toe gaat, wie je moet spreken, wie jou kan helpen.

Hoe leer je dat dan? Zo ontspannen en open en ontvankelijk zijn?
Daar zijn veel manieren voor.
Het allerbelangrijkste is je te oefenen in overgave.
Loslaten, de controle opgeven.
Je kunt je letterlijk laten vallen in de armen van iemand die achter je staat. Deze oefening vraagt vertrouwen dat je opgevangen wordt. Hoe makkelijker dit gaat, hoe makkelijker je in het dagelijks leven je kunt overgeven aan het universum, het Al, het leven zelf, die jou voorziet en begeleidt. Met maatwerk.
Nog meer oefeningen zijn: schommelen. Ga weer eens als een kind schommelen en voel dat je ontspant en je overgeeft aan de beweging.

Dansen, zingen, mediteren, lachen, opgaan in creatief werk, opgaan in een lichamelijke activiteit (sporten, wandelen, tuinieren, vrijen), uitwaaien langs het strand, zwemmen.. alles waardoor je het gepieker en gemaal, de mentale activiteit loslaat.
Opgenomen worden, opgaan in, is je één voelen met alles en iedereen. Dat is liefde voelen voor jezelf, voor het leven met alles wat daarin beweegt en tekeer gaat. Weten dat je deel uitmaakt van het grote geheel en niet afgescheiden bent.

Reserveer iedere dag stille-tijd voor jezelf. Een moment waarop je innerlijk verstild. Met gewoon zitten en naar de natuur kijken, met geleide meditatie, met muziek, dagboek schrijven, gebed, of bij haardvuur.
In die stilte kom je jezelf tegen en alles wat er aan ‘ruis’ op de lijn zit; de lijn naar het ervaren van eenheid, heelheid en levensvertrouwen.

Veel loslaat-plezier en oer-vertrouwen in het leven zelf,
wens ik ons allen toe,

Jacqueline de Weerd

www.zoekenderwijs.nl/webshop