Een leraar stond voor de klas om een les filosofie te geven. Hij had een paar dozen voor zich staan. Toen de les begon, nam hij zonder iets te zeggen een grote lege glazen vaas en begon deze te vullen met kleine keien. Toen deze hier helemaal mee gevuld was vroeg de leraar aan zijn leerlingen of de vaas nu vol was. Zij antwoordden dat dit zo was.

Toen nam de leraar een doos met kiezels en kiepte deze in de vaas. Hij schudde lichtjes met de vaas en de kiezels rolden tussen de open plekken tussen de keien. Weer vroeg de leraar of de vaas nu vol was. Ze gaven weer hetzelfde antwoord: “Ja, de vaas is vol”.  De leraar nam nu een doos met zand en kiepte dit zand in de vaas met keien en kiezels. Natuurlijk vulde het zand alle ruimte op tussen de keien en de kiezels. Weer vroeg de leraar of de vaas nu vol was en weer was het antwoord: ”Ja”

Van onder zijn tafel nam de leraar twee koppen koffie en kiepte de inhoud van de twee koppen koffie in de vaas met keien, kiezels en zand. De hele inhoud verdween in de vaas. De koffie vulde de ruimte tussen het zand. De leerlingen begonnen te lachen.

“Nu,” zei de leraar, “Kijk eens naar deze vaas alsof het jullie eigen leven is. Deze vaas gevuld met keien, kiezels, zand en koffie, stelt namelijk het leven van een mens voor. “De keien zijn de belangrijkste dingen in het leven: je familie, je kinderen, je passies en je gezondheid. Als je al het andere kwijt zou raken en deze dingen bleven over, zou je leven nog steeds vervuld zijn.” “De kiezels staan voor de andere dingen die belangrijk zijn. Je werk, je huis, je auto. Het zand, staat voor al het andere. Als je het zand als eerst in de vaas kiept en hem hiermee vult, is er geen plaats meer voor de kiezels en de keien. Datzelfde geldt ook voor je eigen leven. Als je al je tijd en energie aan de kleine dingetjes besteedt, dan heb je geen ruimte voor de dingen die belangrijk voor je zijn.

Besteed aandacht aan de dingen die belangrijk voor je zijn. Alles wat aandacht krijgt groeit! Speel bijvoorbeeld met je kinderen. Neem tijd voor zelfreflectie in stilte. Neem tijd voor ontspanning. Doe dingen waar je blij van wordt. Er is altijd nog wel ergens tijd om het huis te poetsen of de kranen te repareren. Zorg eerst voor de keien, de dingen die echt het allerbelangrijkste voor je zijn. Stel je prioriteiten. De rest is maar zand.”

Een van de leerlingen stak zijn vinger op en vroeg waar de twee koppen koffie in de pot dan voor moesten staan. De leraar zei lachend tegen de leerling dat hij daarmee een hele goede vraag had gesteld. ‘Ik wil daarmee alleen nog maar eens aangeven dat, hoe vol je leven ook lijkt, er altijd wel ruimte is om samen met een vriend een kopje koffie te drinken.’

—

Als je een scherpe focus hebt op wat je werkelijk wilt in je leven, zul je vanzelf prioriteiten stellen. Wanneer je een helder doel voor ogen hebt, of dit nu persoonlijke doelen zijn of doelen op je werk, zul je beter kunnen bepalen wat je wel en niet toelaat in je leven. Waar je aandacht aan schenkt en wat je tijdelijk terzijde schuift of waar je helemaal niet op ingaat. Een duidelijke richtinggever in je leven die de koers bepaalt zit in jezelf. Als je leert afstemmen op deze richtinggever in jezelf, zul je precies weten wat je wel en niet wilt. Dan zal je leven niet verzanden in twijfel en details. Dan zul je voldoende aandacht hebben voor de mensen om je heen en jezelf en tijdens de koffie kunnen ervaren; Je draagt je steentje bij. Op jou kan ik bouwen. Je bent een kei.

Jacqueline de Weerd